zaterdag, november 08, 2008
Herbouw molen
Herbouwen Koeveringse molen haalbaar
Het herbouwen, laten draaien en onderhouden van de Koeveringse molen, ongeveer op het 'drielandenpunt' Schijndel-Veghel-Sint-Oedenrode, is haalbaar. Dat blijkt althans uit een rapport opgesteld door het comité herbouw Koeveringse molen.
Het rapport werd gisteren in het gemeentehuis van Schijndel aangeboden aan de stuurgroep Vlagheide. Hierin zitten onder andere drie wethouders uit de deelnemende gemeenten aan het Masterplan Vlagheide. Brabantsdagblad 3 november 2008.
'Met z'n allen de schouders eronder'
"In eerste instantie dacht ik dat het om een soort prijsvraag ging", antwoordt oud- Rooienaar Mari van Kasteren op de vraag hoe hij bij het idee kwam om de Koeveringse molen te herbouwen.
Zie ook:
Herbouw Koeveringse molen lijkt haalbaar
"De stuurgroep Vlagheide riep burgers op om te komen met initiatieven en de meest voor de hand liggende in het gebied vond ik het herbouwen van de molen." Om zijn idee kracht bij te zetten haalt hij een miniatuurstanderdmolentje uit zijn tas en zet dat op tafel. "Dat is onze mascotte", verduidelijkt hij. Van Kasteren, die sinds 1990 in Breugel woont, richtte een comité op. Hierin zitten ook Jos Wijn uit Sint-Oedenrode en Andru van den Oetelaar uit Schijndel. "Daarnaast hebben nog meer mensen gereageerd waar we een beroep op kunnen doen als het plan echt van de grond komt", meldt Wijn. Wijn en Van Kasteren woonden vroeger allebei in de Rooise wijk Eerschot, vlakbij de molen. De Koeveringse molen, één van de oudste standerdmolens in Nederland, stond op het 'drielandenpunt' Schijndel-Veghel-Sint-Oedenrode. "Molenaar Heijm maalde voor drie gemeenten", weet Wijn te vertellen. Tot ongenoegen van molenaars uit de regio volgens Van Kasteren. "Molenaars uit Schijndel en Veghel stapten naar de rechter maar haalden bakzeil."
In 1912 brandde de molen af. Er werd een andere molen gehaald in Mill. Die werd in 1944 door Amerikanen in brand geschoten. Van Kasteren: "Ze dachten dat de windgaten in de molens uitkijkposten waren." Wijn: " Vele molens en kerktorens gingen verloren. De toren van de kerk in Eerde, de molen in Eerde, de molen in Sint-Oedenrode. Als echt Rooienaar heb ik nooit begrepen waarom de Koeveringse molen niet herbouwd werd. Waarschijnlijk uit pure armoede", aldus Wijn. Gaandeweg het proces werden Van Kasteren en Wijn steeds enthousiaster over het plan. Ze hebben ideeën te over. Eén daarvan is de geschiedenis van de Koeveringse molen gieten in een boek. Ze verzamelen foto's en verhalen.
"Laatst belde iemand ons op die in het bezit is van de trap die waarschijnlijk uit de in 1912 uitgebrande molen komt. Het jaartal staat er ingekerfd en een aantal handtekeningen. De tredes zijn flink uitgesleten, de trap is veel gebruikt."Van Kasteren: "We moeten de gegevens nu boven water halen. Nu leven de getuigen van de brand nog. Over tien jaar is er misschien niets meer te halen." De molen komt niet exact op de historische plek te staan, daar staat nu een monument ter nagedachtenis aan de molen, maar een meter of vijftig verderop in open landschap. Van Kasteren: " De molen moet kunnen draaien en we willen het monument niet afbreken. Er zijn mensen die daar anders over denken, maar dan richt je nogal wat aan. Dan moet je wegen verleggen en bomen kappen. Dat willen we niet, we willen het huidige karakter niet aantasten." Het wachten is nu op het beschikbaar komen van financiële middelen. "We moeten er gewoon met zijn allen onze schouders onder zetten." Eindhovensdagblad 5 november 2008.
Het herbouwen, laten draaien en onderhouden van de Koeveringse molen, ongeveer op het 'drielandenpunt' Schijndel-Veghel-Sint-Oedenrode, is haalbaar. Dat blijkt althans uit een rapport opgesteld door het comité herbouw Koeveringse molen.
Het rapport werd gisteren in het gemeentehuis van Schijndel aangeboden aan de stuurgroep Vlagheide. Hierin zitten onder andere drie wethouders uit de deelnemende gemeenten aan het Masterplan Vlagheide. Brabantsdagblad 3 november 2008.
'Met z'n allen de schouders eronder'
"In eerste instantie dacht ik dat het om een soort prijsvraag ging", antwoordt oud- Rooienaar Mari van Kasteren op de vraag hoe hij bij het idee kwam om de Koeveringse molen te herbouwen.
Zie ook:
Herbouw Koeveringse molen lijkt haalbaar
"De stuurgroep Vlagheide riep burgers op om te komen met initiatieven en de meest voor de hand liggende in het gebied vond ik het herbouwen van de molen." Om zijn idee kracht bij te zetten haalt hij een miniatuurstanderdmolentje uit zijn tas en zet dat op tafel. "Dat is onze mascotte", verduidelijkt hij. Van Kasteren, die sinds 1990 in Breugel woont, richtte een comité op. Hierin zitten ook Jos Wijn uit Sint-Oedenrode en Andru van den Oetelaar uit Schijndel. "Daarnaast hebben nog meer mensen gereageerd waar we een beroep op kunnen doen als het plan echt van de grond komt", meldt Wijn. Wijn en Van Kasteren woonden vroeger allebei in de Rooise wijk Eerschot, vlakbij de molen. De Koeveringse molen, één van de oudste standerdmolens in Nederland, stond op het 'drielandenpunt' Schijndel-Veghel-Sint-Oedenrode. "Molenaar Heijm maalde voor drie gemeenten", weet Wijn te vertellen. Tot ongenoegen van molenaars uit de regio volgens Van Kasteren. "Molenaars uit Schijndel en Veghel stapten naar de rechter maar haalden bakzeil."
In 1912 brandde de molen af. Er werd een andere molen gehaald in Mill. Die werd in 1944 door Amerikanen in brand geschoten. Van Kasteren: "Ze dachten dat de windgaten in de molens uitkijkposten waren." Wijn: " Vele molens en kerktorens gingen verloren. De toren van de kerk in Eerde, de molen in Eerde, de molen in Sint-Oedenrode. Als echt Rooienaar heb ik nooit begrepen waarom de Koeveringse molen niet herbouwd werd. Waarschijnlijk uit pure armoede", aldus Wijn. Gaandeweg het proces werden Van Kasteren en Wijn steeds enthousiaster over het plan. Ze hebben ideeën te over. Eén daarvan is de geschiedenis van de Koeveringse molen gieten in een boek. Ze verzamelen foto's en verhalen.
"Laatst belde iemand ons op die in het bezit is van de trap die waarschijnlijk uit de in 1912 uitgebrande molen komt. Het jaartal staat er ingekerfd en een aantal handtekeningen. De tredes zijn flink uitgesleten, de trap is veel gebruikt."Van Kasteren: "We moeten de gegevens nu boven water halen. Nu leven de getuigen van de brand nog. Over tien jaar is er misschien niets meer te halen." De molen komt niet exact op de historische plek te staan, daar staat nu een monument ter nagedachtenis aan de molen, maar een meter of vijftig verderop in open landschap. Van Kasteren: " De molen moet kunnen draaien en we willen het monument niet afbreken. Er zijn mensen die daar anders over denken, maar dan richt je nogal wat aan. Dan moet je wegen verleggen en bomen kappen. Dat willen we niet, we willen het huidige karakter niet aantasten." Het wachten is nu op het beschikbaar komen van financiële middelen. "We moeten er gewoon met zijn allen onze schouders onder zetten." Eindhovensdagblad 5 november 2008.
