zondag, oktober 28, 2007

 

Duurzame kip uit Sint Anthonis


ZLTO Initiatief van het Jaar 2007: Volwaard-kip revolutie in pluimveesector

Het succes van de Volwaard-kip is niet alleen een opsteker voor de betrokken pluimveehouders, maar voor de hele pluimveesector. De consument hapt toe. Het bewijs dat met een gedegen ketenaanpak veranderingen in de sector te realiseren zijn. De ZLTO heeft waardering voor de pioniers die hun nek uitgestoken hebben, en heeft hen genomineerd voor de ZLTO Initiatiefprijs 2007.

Op een zonnige dag in oktober wagen de kuikens van Willy van Erp in Sint Anthonis zich voor het eerst naar buiten. Nog wat onwennig, maar al snel hebben ze het zonnetje gevonden en gaan ze op het strooisel liggen. De meeste blijven echter veilig binnen, maar over een paar dagen zal het druk zijn in de uitloop. Dit is de Volwaardkip. Een langzaam groeiend vleeskuiken. Tussen biologisch en gangbaar in. Minder dieren op een vierkante meter, uitloop naar buiten, constant voer naar behoefte. Zes pluimveehouders over heel Brabant houden momenteel deze kippen. Willy van Erp was de eerste. Een experiment, want het was afwachten of de consument wel meer geld overheeft voor meer welzijn. Maar de ervaringen zijn positief. Volgend jaar kunnen waarschijnlijk meer pluimveehouders meedoen. Ze staan al in de rij.

De Volwaard-pluimveehouders (foto: Marcel Bekken)
Van Erp (tweede van rechts) en Elly de Kort (voorzitter vleeskuikenhouderij van ZLTO en vice-voorzitter NOP) vertellen op het bedrijf in Sint Anthonis over het eerste jaar van de Volwaardkip.

“Startpunt was eigenlijk het rapport van de stuurgroep-Alders (“Heroriëntatie Pluimveehouderij) uit 1999”, zegt De Kort. “Daarin stonden allerlei aanbevelingen, maar er gebeurde niets mee. De ZLTO heeft het toen opgepakt met Wageningen UR en direct de Dierenbescherming erbij betrokken. We hebben de supermarkten gevraagd wat ze belangrijk vonden, en dat ook meegenomen. Drie ketens hebben zich toen verbonden aan een meerprijs. Die meerprijs is nodig omdat we moeten investeren in uitloop, er minder dieren op een vierkante meter zitten en de kip minder hard groeit. De bedoeling vanaf het begin is geweest om een volwaardig product neer te zetten. Niet een klein nicheproduct.” Vervolgens heeft ook Coppens Diervoeding er hard aan getrokken om het initiatief van de grond te krijgen.

Meest opvallende punt bij dit project blijft natuurlijk de deelname van de Dierenbescherming. Die heeft niet alleen meegepraat maar zichzelf ook daadwerkelijk medeverantwoordelijk gemaakt. Ze verdedigt het initiatief in eigen kring en beveelt het vlees op de verpakking aan aan de consument. “Niet alleen wij, maar ook de Dierenbescherming steekt hiermee haar nek uit”, zegt De Kort dan ook. “Zij zien dit natuurlijk niet als hun eindplaatje – dat is biologisch vlees of helemaal geen vlees – maar wel als een goede stap in de richting.”Beide pluimveehouders vertellen heel enthousiast. Ze zijn nog steeds heel tevreden dat ze op hun eigen bedrijf de stap hebben gezet. Willy van Erp: “Het gaat van eiges met deze kuikens. Het is een feest om door de stal te lopen. Ze zijn ijzersterk, vlot en beweeglijk, zelfs op het eind. Ze zijn echt happier. Medicijngebruik kennen we niet meer. De uitval is veel minder. De hokken zijn ook veel droger. Dat is voor ons prettiger en voor de dieren. Ze krijgen geen voetzoolproblemen meer.” Het geeft veel moed dat de gezamenlijke inspanningen van alle partijen tot zo’n resultaat geleid hebben. De vleeskuikensector zit gevangen in een zeer scherpe internationale concurrentie, waarbij goedkope producten uit Brazilië en Thailand de toon zetten. Bij de kosten moet op elke cent gelet worden. Dan is het nogal wat om over te gaan op een systeem waarbij vanaf het begin duidelijk is dat de voederconversie hoger ligt, er minder dieren per vierkante meter gehouden worden en een investering van 20.000-40.000 euro in de uitloop vereist is. De veehouders krijgen een vaste toeslag, maar die dekt alleen de meerkosten van de houderij, niet de investeringskosten.

Gelukkig hapt de consument toe. De eerste indruk (van het LEI) is dat er een markt bijgekomen is en dat er geen verdringing is geweest van gangbaar of biovlees. De bekendheid bij de consument blijft een cruciale succesfactor. Reclame is ontzettend duur en daar is geen geld voor. Het Volwaard-initiatief moet het hebben van vrije publiciteit. De Kort laat trots een artikel in het exclusieve culinaire blad Delicious zien, waarin de Volwaardkip om zijn smaak geprezen wordt. Ook het blad van Jumbo Supermarkten heeft er al aandacht aan besteed. Overigens is het vlees ook in de supermarkt duidelijk onderscheidend. Er zit een kartonnen wikkel omheen waarop ook duidelijk staat dat de Dierenbescherming dit aanbeveelt. Vervelend is wel het verpakte vlees soms ‘verkeerd om’ in het schap ligt, zodat de wikkel niet opvalt. Maar ook daar is wat op gevonden. “Sommige pluimveehouders gaan persoonlijk naar de winkel om het vlees om te draaien, zodat de wikkel weer zichtbaar is”, vertelt Elly de Kort.
Ook Willy van Erp komt nu regelmatig in de winkel. “Je bent zo veel meer bezig met het eindproduct. Vroeger leverde ik de kuikens af en vroeg ik alleen naar de prijs. Nu ben ik veel meer bezig met hoe de afzet loopt. Ik ga in de winkel kijken hoeveel pakjes vlees er liggen en of ze verkocht worden.” Bron: Nieuwe Oogst 26 oktober 2007.
Zie ook ZLTO Initiatief van het Jaar 2007.





<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?