maandag, april 09, 2007

 

Vertraging uitvoering reconstructie


Veranderingen op het platteland verlopen langzaam. Enerzijds omdat het veel tijd vergt voor alle belanghebbende het met elkaar eens zijn. Deze fase heeft ongeveer acht jaar geduurd als we uitgaan van de uitbraak van de varkenspest als aanleiding van de reconstructie tot de start van de uitvoering. Ook voor de uitvoering, die ongeveer twee jaar geleden gestart is, moet er rekening gehouden worden met de nodige tijd. Het streven was om de klus in 2016 geklaard te hebben. Door een uitspraak van de Raad van State komt daar voor een deel van de doelstellingen een aantal maanden tot een paar jaar bij.


Herinrichtingbuitengebied wordt nóg complexer

De toch al complexe herinrichting van het Brabantse buitengebied wordt nog een stuk ingewikkelder. Dat is het minste wat je kunt zeggen over de uitspraak die de Raad van State afgelopen woensdag deed over het reconstructieplan Beerze Reusel.
Deze trendsettende uitspraak voor de andere zes reconstructieplannen in Oost- en Midden-Brabant, is van grote betekenis voor belanghebbenden die geconfronteerd worden met voor hen nadelige gevolgen van de herinrichting. Zoals een burger die met zijn woning in een landbouwontwikkelingsgebied terecht komt en daardoor een grootschalig varkensbedrijf naast zich kan krijgen. Of een veehouder die met zijn bedrijf valt binnen de beschermingszone van een natuurgebied of binnen een voor waterberging aangewezen gebied en daardoor mogelijk geen stallen meer mag bijbouwen. De situaties vloeien voort uit de reconstructieplannen die door de provincie op de drie meest ingrijpende onderdelen rechtstreeks bindend voor de burger zijn verklaard: de begrenzing en werking van zones voor groei en beperking van de intensieve veehouderij (varkens-, kippen- en nertsenbedrijven); de begrenzing en werking van zones ter bescherming van natuurgebieden tegen verdroging; de begrenzing en werking van wateropvangbekkens langs de Brabantse beken die moeten voorkomen dat woonwijken bij hoog water onderlopen. Wie door deze ruimtereserveringen in zijn belangen wordt getroffen, kan in beroep gaan tegen het reconstructieplan. Wijst de rechter deze bezwaren af, dan krijgen de betrokkenen geen herkansing meer via de normale bestemmingsplanprocedure. Wie geen bezwaar heeft gemaakt tegen het reconstructieplan, kan het ook schudden. De gemeenten moeten van de provincie de voorgeschreven zones namelijk onverkort opnemen in hun bestemmingsplannen buitengebied, met als gevolg dat daartegen geen beroep meer mogelijk is. Deze ingrijpende uitsluiting ligt vast in de Reconstuctiewet. De Raad van State heeft woensdag echter een dikke streep gehaald door de zogeheten planologische doorwerking. Bovenal omdat de provincie via het reconstructieplan zelf mogelijkheden heeft ingebouwd om in bestemmingsplannen af te wijken van de zone-indeling voor met name de intensieve veehouderij. Dit voorbehoud maakt de regel zelf onmogelijk. Door het ingrijpen van s lands hoogste bestuursrechter in de rechtstreekse doorwerking, vervallen ook de twee belangrijkste hoofddoelen van dit paardenmiddel: het voorkomen van ontwikkelingen die strijdig zijn met de reconstructie en het versnellen van activiteiten die daarmee sporen. Vergunningen die voldoen aan een geldend bestemmingsplan maar niet aan de reconstructiedoelen kunnen daardoor niet meer worden aangehouden tot er een nieuw bestemmingsplan is. En voor elke vergunning waarmee de reconstructie wordt uitgevoerd, maar die in strijd is met een geldend bestemmingsplan, moet dan een aparte procedure worden gevolgd. Dat betekent veel extra werk en vertraging. Aan deze situatie komt pas een eind als alle 54 gemeenten in Oost- en Midden-Brabant een nieuw plan buitengebied hebben waarin de reconstructie is verankerd. Zover is het nog lang niet. Ook deze veelomvattende operatie wordt nóg omvangrijker. Want gemeenten kunnen niet meer blind varen op de reconstructieplannen maar moeten zelf motiveren hoe zij de diverse belangen die in het geding zijn bij het begrenzen van de verschillende zones voor veehouderijen, natuurgebieden en waterberging, tegen elkaar hebben afgewogen. Anders lopen zij in beroepsprocedures zelf kans onderuit te gaan bij de rechter. De gemeenten beginnen echter niet bij nul. Zij kunnen hun voordeel doen met de uitspraak die de Raad van State wel degelijk ook doet over een aantal concrete bezwaren tegen de diverse zone-indelingen in de reconstructieplannen. Gemeenten die in de verleiding komen om deze plannen aan hun laars te lappen, door megastallen volledig uit te sluiten of boeren juist de ruimte te geven in kwetsbare gebieden, kunnen van een koude kermis thuiskomen. Want het fundament onder de reconstructie is weliswaar verzwakt maar niet verdwenen. Anderzijds staat de provincie na woensdag niet sterk meer om bijvoorbeeld Boxtel te beletten ten gunste van het landschap extra voorwaarden aan stallenbouw te stellen. Of om Lith te verplichten in de Lithse polder vrij baan te geven aan grootschalige intensieve veehouderij. En zo zit er heel wat vast aan de uitspraak van de Raad van State over Beerze Reusel. Brabantsdagblad 7 april 2007.





<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?