vrijdag, april 28, 2006
Lastige regels
Habitat toets grootste struikelblok ondernemers landelijk gebied
Voor ondernemers met een bedrijf in landelijk gebied. (agrariërs en ondernemers met een recreatiebedrijf en vertegenwoordigers van de delfstoffenbranche) vormt de zogenoemde habitat toets het grootste struikelblok. De toetst vereist veelal tijdrovende, kostbare en meerdere onderzoeken bij het aanvragen van vergunningen. Dat blijkt uit het rapport 'Wat ruist daar in het struikgewas...?' wat door de Projectdirectie Vereenvoudiging Vergunningen van het ministerie van Economische Zaken is opgesteld. Dit rapport beschrijft de "vergunningenlast" van ondernemers die een bedrijf (proberen te) runnen in het landelijk gebied. Deels is deze vergunningenlast gekwantificeerd (onderzoek EIM) en deels is deze last letterlijk "aan de kaak gesteld" door ondernemers en adviseurs in twee bijeenkomsten.De belangrijkste vergunningenlast wordt veroorzaakt door VROM, V&W en LNV. Het behelst dan de vereiste vergunningen op het gebied van bouw, ruimtelijke ordening/ bestemming, milieu (specifiek: stank, ammoniak en bodem). Bij de vergunningaanvraag zijn veelal tijdrovende, kostbare en meerdere onderzoeken vereist op het gebied van de habitat-toets.De grote knelpunten voor ondernemers in het landelijk gebied zijn:
onduidelijke wet- en regelgeving (uitvoerbaarheid, inconsistenties met EUregelgeving,niet-aangetoonde noodzaak, verschillende interpretaties, onduidelijke normering);
onzorgvuldig, niet professioneel en soms inadequaat proces van vergunningverlening;
knelpunten als gevolg van een systematisch gebrek aan objectieve informatie op het gebied van de habitat.Meer specifieke knelpunten raken vooral de ondernemers met een recreatie-bedrijf (natuurregelgeving, toepassing habitat, kennislacunes bij provincies en gemeenten);
ondernemers in de delfstoffenbranche (bijzonder lange en ontmoedigende toestemmingsprocedures);
intensieve veehouderijen die hun bedrijf willen verplaatsen naar een daartoe aangewezen reconstructiegebied (niet op elkaar afgestemde procedures en een lange doorlooptijd);
bedrijven die voor een relatief simpele bedrijfsuitbreiding, veelonderzoeken moeten laten plaatsvinden.Om het proces van vergunningverlening beter te stroomlijnen zou er een fysiek agrarisch bedrijvenloket (in regionaal verband) met één deskundig aanspreekpunt (accountmanagement) moeten komen en een digitaal loket.Zie voor meer informatie het rapport 'Wat ruist daar in het struikgewas...?' op de site van EZ.
Ministerie van Economische Zaken, 27/04/06
Voor ondernemers met een bedrijf in landelijk gebied. (agrariërs en ondernemers met een recreatiebedrijf en vertegenwoordigers van de delfstoffenbranche) vormt de zogenoemde habitat toets het grootste struikelblok. De toetst vereist veelal tijdrovende, kostbare en meerdere onderzoeken bij het aanvragen van vergunningen. Dat blijkt uit het rapport 'Wat ruist daar in het struikgewas...?' wat door de Projectdirectie Vereenvoudiging Vergunningen van het ministerie van Economische Zaken is opgesteld. Dit rapport beschrijft de "vergunningenlast" van ondernemers die een bedrijf (proberen te) runnen in het landelijk gebied. Deels is deze vergunningenlast gekwantificeerd (onderzoek EIM) en deels is deze last letterlijk "aan de kaak gesteld" door ondernemers en adviseurs in twee bijeenkomsten.De belangrijkste vergunningenlast wordt veroorzaakt door VROM, V&W en LNV. Het behelst dan de vereiste vergunningen op het gebied van bouw, ruimtelijke ordening/ bestemming, milieu (specifiek: stank, ammoniak en bodem). Bij de vergunningaanvraag zijn veelal tijdrovende, kostbare en meerdere onderzoeken vereist op het gebied van de habitat-toets.De grote knelpunten voor ondernemers in het landelijk gebied zijn:
onduidelijke wet- en regelgeving (uitvoerbaarheid, inconsistenties met EUregelgeving,niet-aangetoonde noodzaak, verschillende interpretaties, onduidelijke normering);
onzorgvuldig, niet professioneel en soms inadequaat proces van vergunningverlening;
knelpunten als gevolg van een systematisch gebrek aan objectieve informatie op het gebied van de habitat.Meer specifieke knelpunten raken vooral de ondernemers met een recreatie-bedrijf (natuurregelgeving, toepassing habitat, kennislacunes bij provincies en gemeenten);
ondernemers in de delfstoffenbranche (bijzonder lange en ontmoedigende toestemmingsprocedures);
intensieve veehouderijen die hun bedrijf willen verplaatsen naar een daartoe aangewezen reconstructiegebied (niet op elkaar afgestemde procedures en een lange doorlooptijd);
bedrijven die voor een relatief simpele bedrijfsuitbreiding, veelonderzoeken moeten laten plaatsvinden.Om het proces van vergunningverlening beter te stroomlijnen zou er een fysiek agrarisch bedrijvenloket (in regionaal verband) met één deskundig aanspreekpunt (accountmanagement) moeten komen en een digitaal loket.Zie voor meer informatie het rapport 'Wat ruist daar in het struikgewas...?' op de site van EZ.
Ministerie van Economische Zaken, 27/04/06
